Nieuwjaarswensen 2022

Hallo iedereen,

Ik heb gemerkt dat dit nieuwe jaar 2022 een heel goed gevoel over zich heeft.  Ik heb dit vanmorgen bij de inzegeningsceremonie van de dojo gezegd. Het is me al een tijdje opgevallen, en jullie misschien ook.  Is dit overweldigende gevoel van op handen zijnde “plus-ness” slechts een misvatting van de wens van de gedachte?  Of is dit de bevestiging van een diep soort weten dat naar de oppervlakte van ons bewustzijn borrelt?

Ik herinner me niet dat ik hiervoor ooit in het verleden bewust was van dit soort “voorgevoelens”. Met andere woorden, ik heb nooit gemerkt dat ik het gevoel had dat het “goed nieuws” was, gewoon omdat er een nieuw jaar aankwam. Dus lijkt er weer iets belangrijks veranderd te zijn, op de een of andere manier. Sommigen onder u zullen misschien zeggen dat er, vanuit wetenschappelijk oogpunt, een verandering in de hersenchemie is. Zeker. Maar waarom?  Wat brengt dit teweeg?

Het lijkt voor de hand te liggen dat, wanneer iemand net zoveel aandacht schenkt aan wat er binnenin hem gebeurt zoals ik al die tijd heb gedaan, deze staat van blijvend meditatief bewustzijn als het ware gewoon met nieuwe en merkbare resultaten komt.  Maar is dat altijd zo?  Is dit axiomatisch, of niet?

Vanuit het perspectief van de training waar we ons leven aan wijden, weten we dat deze gemoedstoestand ontstaat door onszelf over te geven aan een diepere staat van aandacht.  Maar ik weet ook uit eigen ervaring dat dit niet noodzakelijkerwijs een “oorzaak en gevolg”-achtige overeenkomst is.  Met andere woorden, dit is als het hebben van een ervaring van wat wij “Musoku” noemen wanneer wij Ki Ademhaling doen.  Hoe intens we ook trainen oKi Ademhaling ook beoefenen, het lijkt erop dat we ons alleen maar beschikbaar maken voor Musoku, niet dat we Musoku veroorzaken.  Op dezelfde manier, wanneer een nieuw niveau van ontwaken in ons optreedt, lijkt dat te zijn omdat we onze geest/lichaam hierop hebben voorbereid door een verhoogde aandachtscapaciteit. Maar waarom vindt het ontwaken dan plaats? Anderen kunnen hun geest/lichaam jarenlang oprecht hebben voorbereid, en nooit deze ervaring hebben. De dingen lijken gewoon nooit op deze manier samen te komen. En de grootste geesten zijn nooit in staat geweest te berekenen welke wel en welke niet.

De interessante ironie is dat, hoe meer we worstelen en geobsedeerd raken door kleine, voor het verstand bevredigende antwoorden, hoe meer we ons afsluiten voor de diepste ervaringen van weten. Met andere woorden, hoezeer we ook hunkeren naar een antwoord op het “waarom” van dit alles, het geduld bezitten om het niet erg te vinden dat het op dit moment niet gekend kan worden, is een van de inherente sleutels tot het ontwaken tot, en het onderhouden van, de ervaring zelf!  

Aloha en gelukkig nieuwjaar,

Christopher Curtis